Aşkın Sofistikesi

Bir ayrılık treniydi başlarken daha.
Bir yolcuydum belki sonraki istasyonda.
Tren geldi aşka yoldaşlık ettim.
Aşk bitti, trenden indim.

Sonucu belli bir oyundu bu.
Kuralsız, karşılıksız bir oyun.
Tek kişilik bir oyundu bu.
Oyun bitti, kaybettim.

Bu acıları çabuk diner bir yara gibiydi.
Şiir yazdım döktüm içimi şiirlere.
Ama tek kişilik bir senaryo da olsa nafile.
Anlamadan yüreğimi kangren etmişim.

Sevenin hali harap dediler doğrudur dedim.
Ama seni sevmeyi hesap edemedim.
Çünkü hesapsızca sevdim.
Şimdi mi? Şimdi hesabını kendim ödüyorum.