Aşkın Yalnız Yüzü

Sevgimi hayalimdeki gözyaşımda ağırlaştırırken
Dışarıda yağan yağmur taneleri bana edilen bedduadan senden bir ?ah? dı sanki
Bunu yazgımın beş duyusu fısıldadı


Toprak ve rüzgar boğuşmuş tozların kahramanları
Ben ve sen aşkın tek kişilik oyunu
Sahnesinde ben vardım oynanan oyun aşkın acılara gebe kalmasıydı
Tarih bir hüzün kitabıydı oysa bize
Adalet yalnız işlediğin günah, faili ihanetlerindi



Aşkın yalnız yüzü fotoğrafın öteki beyaz anlamsız tarafıydı



Kıkırdak kemiğimdeki zariflik kadar zariftin
Ve gözün mebzul ücretler karşısında kirlenmişken
Hayaller gözlerinden ırak geçti


Kalpteki üç harflimiydin, o küstah sen
Yoksa ayva tüylerine daha rüzgar değmeyen cennetteki huri miydin?


Bitişmiş özlemler,kokuşmuş umutlar ve sen yalan
Kör bıçkının önünde duran ben
Tek gizlim saklım yalnızlığım

Aşkın yalnız yüzü sen haz cini ?Kızguran?

Yatık ıstıraplar
Solgun demetler hali bir yavaş düş

Homurdayan köpeklerin gözlerindeki renksizlik
Gülmeye yüz tutup raks eden kadınlar ne fark var ki aranızda?


Dilenmeye tiryaki bir dilenci
Astarsız bir yalnızlık, yalım yalım süzülen


Bir yılan , sinsi bir ihanetle cilveleşiyor


Sana katılan sol omuzlar; pis,çirkefli inançlar içinde
Bana adanmış sağ omzumdaki ağırlık ölçüsü; iyilikti oysa ki!
Yalnızlık bulvarlarında ihanet uğramadan biraz evvel!



Aşkın yalnız yüzü ben olan ? Fırat? akar kendi benliğinde
Ve sen günahkar gelin ?Dicle? kendi içinde ölüm Şatü-L Arap' ta bir anlamsız yosunsun
Artık benler içinde...