Aşkınla Bana Çok Fazlasın..ama Bir Sen Kurtarırsın..

bu gün bir yaz günü..
temmuzun başındayız..
dışarıda yağmur var..
herkesi korkutan bir gök gürültüsü..
herkes bir yerlere saklandı..
benmi?
tahmin ettiğin yerdeyim..
yorganımın altında titreyen bedenim..
ıssızlaştı sokaklar yağmurun sesiyle
ama bugün bir yaz günü..

bendemi öyleyim?
bendemi yaz gününe yağan hırçın yağmurlar gibiyim
şimşeklerim rahatsızlıkmı veriyor?

kimler saklandı başka
yorgan altına??

şemsiyelerinin ardına saklananlardan
hangisi sensin benim yağmurlarımda?
güneşim doğacakmı benimde?
doğmaz..
kimse ıslanmadı çünkü..
ama ben bir yaz yağmuruysam
ıslatmalıydım herkesi
herşeyi ıslattığım gibi..
kaçmamalıydı kimse benden
güvenmelilerdi güneşin doğuşuna..
güneşimin doğuşuna..
ama olmadı..

suç kimde şimdi??

benim hayat gemime binen herkes rotayı kendi istediği tarafa çevirdi
canı sıkılınca indi
yada ben attı bazen canım sıkılınca..
ama sen..
sessizce bindin
yanıma oturdun
sımsıkı tuttun ellerimi
sen nereye ben oraya dedin..


peki ben..
ama ben..

senin gibi birine alışık değildimki..
belki buydu tek suçum..
hiçe saydım güvenini..
açık bir okyanusta bıraktım seni dalgalara..
sen dalgalarla boğuşurken
bakmadım arkama uzaklaştım..
bunu niye yaptım bilmiyorum..
gökyüzüm değişiyor benimde herkes gibi..
ama şimdi..

hatalardayım..

yağmurlarım ondan..
bu yağmurlar sevdamı hüzünmü hasretmi..
meraklardayım..
bir haberine muhtacım..
pişmanım..
beni yine sev diyemem..
güven diyemem..
ama bir yaz günüyüm ben..
yağmurlara alışık değil yüreğim..
haberin gerek bana..
güneşim bir sana doğacak..
çünkü biliyorum bu yağmurlarımda,
bir sen ıslandın bir köşede...




3 Temmuz 2005