Aşksız Şehrim

Biriken acılara örtüm penceremi
Gelmek istedi bırakma dedi
Her fırsat da yanımdaydı acılar.


Girdap olmuştu düşüncelerim
Özlemim okyanus gibi
Bütün olmuştu yüreğimle
Sana sarıldıkça vazgeçiyordum
Acılardan...

Aşksız şehrim ilkbahar da
Doğmuyor güneş, sonbaharı yaşıyor
Titriyorsun ey aşk, yüreğime yaklaş
Haykır gidenlere...

Titrerken yanıyorsun hasretle
Kavruluyor şehrim
Baktığında göremiyorsun alevleri
Üşüyorsun ey aşk...

Zamansız hasretler zor gelir
Aşksız şehrim parçalanır,
Fırtınalar zamansız yaşanır.
Yıldızsız gecelerim olsa da
Güneşsiz yarınlarım olsa da


Gözlerini alıp gidiyorum
Sonbahar da kalacaksan
Son yolcuysan eğer
Alıp gidiyorum baharlara
Doğan güneşli yarınlara.

Aşksız şehrim
Uyan ne olur gör
Gör ki, hasret düşdü yüreklere
Yandı kül oldu alevsiz şehrim


İşte,
Şehrim aşksız
Alevsiz
Sensiz
Yalnız
Üşüyorsun kapat camları
Yüreğimde kal.

Hasret mi acıtıyor çekip giden mi
Düşman olan harfler mi?
Alevlendi şehrim gözyaşlarıyla
Gitme kal ey aşk...

Dur herkes gitti
Sen kal
Sen kal
Ey aşk...