Aşktan Özlem ve Ölümden Bigane

Zaman zamana düşman besler uyansam,

Zalim zulmüne canhıraş zamda az uyursam.

Yarı uyur yarı uyanık mı kalsak acep?

Kulağın birini ağır, ötekini sağır mı etsek hep.

Adamlıktan çıkmış âdem, adem olmuş sayısız türegen,

Aldatmakla aldandığını farketmez o anlık doyuyorken,

Kafa üstünde koltuk taşır kendi yerlere batar.

Pek nadir de olsa ayakları altına alan var.

Kendi dik duran adam gibi adam O dur.

Arlı, arından korkarken,arsız ne sanırmış?

Arsızlığıyla yanılıp, benden korktu sanırmış,

Hep aşktan meşkten; kederden özlemden dem,

Biraz da Nenem'den hatıra ibretlik bir iki sözden,

Yâd edelim hem geçmişi hem göçeni,

Gözü görmese de gönlüme değer sıcacık eli.