Asla Gelmeyecek

Derin bir nefes alıyorum ardından
Yaşamalı çükü ardında kalan...

İki kaşımın ortasına mühürledin
Acır gibi son öpücüğünü
O an iki elinle boğsaydın düşlerimi
Yahut saçlarınla jilet gibi
Çizseydin üstünü umutlarımın
Her şey bu denli cehennem olmazdı belki...

Ama yapmadın
Koskoca bir toktağan bıraktın
Yüreğimin tam orta yerine,
Kalıcı sen sınırımda
Her gün hatıranla çökmem için.
Ömrümün hırsızısın artık
Seni suçlamaya yüzler yetmeyecek
İşte bu yüzden imkânsız umutlarla biterken ömrüm
Biliyorum ki sesinden bir 'seni seviyorum' asla gelmeyecek...