Aslan Mehmed'im

I.
Erenler atının çaprağı bezin,
Yediveren gülü toprağı yazın;
Pir-i Türkistan'ın yaprağı yüzün,
Sırlara erensin aslan Mehmed'im!

Harran ovasının kara göceği,
Ağrı'nın Kaçkar'ın gökçe çiçeği;
Erciyes, Ilgaz'ın meftun böceği,
Dağları saransın aslan Mehmed'im!

Ata'ndan alırsın sevda rengini,
Arayan bulamaz senin dengini;
Vermeden düşmana bir tek sengini,
Bu yurdu kuransın aslan Mehmed'im!

Kara göz üstünde çatıktır kaşın,
Yan gelip yatmadın dik dursun başın;
Müfteriye dersi verirsin peşin,
Sözünde duransın aslan Mehmed'im!

Toprağın altında bin yıldır yatan,
Şahadet kanıyla sulandı vatan;
İhanet gününde düşmana satan,
Soysuzu görensin aslan Mehmed'im!



II.
Hem içte hem dışta barıştır sözün,
Yesevi Mevlana Yunus'tur özün;
Türk'ünle Kürt'ünle Çerkez'in Laz'ın,
Ayrılık dilemez aslan Mehmed'im!

Fırat Yeşil Dicle Kızıl su akar,
Göllerine telli turnalar çöker;
Vurulur kardeşler ağıtlar yakar,
Umudun solamaz aslan Mehmed'im!

Sazının telinde Barak havası,
Dadaşı Zeybeği Çukurova'sı;
Yaslı Karadeniz horon yuvası,
Halaysız kalamaz aslan Mehmed'im!

Doğudan batıya münafık güçler,
Geçmişten bugüne hep seni suçlar;
Aydınlanamayan özürcü hiçler,
Yoldaşın olamaz aslan Mehmed'im!

Sözünün erisin dağların kurdu,
Gölgende beslenen arkadan vurdu;
Senin koruduğun bu Anayurdu,
Kimseler alamaz aslan Mehmed'im!



III.
Karada denizde havada yâdın,
Kibele iksiri emdiğin sütün;
Anadolu kokar taptığın kadın,
Yanağında bensin aslan Mehmed'im!

Dostluğun dalında muhabbet kuşu,
Koynunda beslersin ayazı kışı;
Düşkünün gözünden silersin yaşı,
İnsanlığa şansın aslan Mehmed'im!

Günler akşam olur nöbetin bitmez,
Hasret tüter türkün kırağı tutmaz;
Uzun gecelerin uykuya yatmaz,
Sabahlara tansın aslan Mehmed'im!

Edirne'den Kars'a ülküme eşsin,
Kafkas'ın ardından doğan güneşsin;
Göğsünde ay yıldız zafere koşsun,
Asumana dönsün aslan Mehmed'im!

Miğferini deler şarapnel leşi,
Ruhuna yaslanır makberin taşı;
Nişanlılar döker yüreğe yaşı,
Gönüllerde cansın aslan Mehmed'im!



27 Aralık 2008