Aslında Korkuyorum

dün gece oynadığım sahnesiz oyundan çaldım,
seni...
bir garip damlayla beraber
küçük ve su almaya mahkum bırakılmış,
bir sandalla.

yanı başımdasın nefesini hissediyorum,
şimdi...
ama tutamıyorum ellerini.
dokunamıyorum o mevsimleri taşıyan kokulu tenine.
seni hissederken derinlerimde,
söyleyemiyorum.
gözlerin üzerimde beni izliyor,
bense korkuyorum artık;
yok olmaktan,
sana baktığımda seni görememekten.

sustuğuma bakma!
söyleyemesemde;
seni düşünüyor ve seni bekliyorum,
her bir hecede ve her bir nefeste.