Asma Bağları
mutsuz bir dünya da pek de neşeli ölmeyeceğim kesin
bunu siz bilmiyorsunuz ben biliyorum
kesin ve emin bir şekilde
bedenim kemikleşecek çürüyecek
yalnız ruhum
düzelmezseniz acıyla aranızda
külleriyle içinizde
dudaklarını büzüştüren çocuklar gibi
içli içli gezecek
ve benden sonra onlar yine devam edecekler
bunu siz bilmiyorsunuz kediler bile biliyor
bestelenmiş şarkılar fırlatılacak
aşağılarda kırılan dalgalara
kahramanlık yazılarıyla ilgili
ölümler güzelleştirilecek
içlerinden gizli gizli
bazıları kanınız üzerinden
kurnazca zenginleşecek
ve siz hala bir sevgili peşinde
azgın makak maymunları gibi koşacaksınız
umurunuzda olmayacak gökte ki ay sürünürken odalarınızda
sırtınızı dönüp yatacaksınız karşınızda sessiz duvarlara
soluğunuz horultunuz yapışacak
yüreğinizde henüz bilmediğiniz bir ruh
vurdumduymazlığınıza yanacak
Koca alem mutsuz ve koca alemin döngüsünde dişliler arasına sıkışmış biz mutsuz. -Sahi hep sormuşumdur neden ben,neden bu dünya ...hani birbirimize o denli yabancıyız ki hala alışamadık biz/bize ki yakında yol yolcularını ağırlar bile.. -geç kalmamak ve acılar,iniltiler duymadan git/mek tek isteğim .. sayın şair yine yorgun yılların /yorgun dizeleriydi bende kalan..