At

Buz kristallari ile yüklü bir rüzgar,atın önünde dönüyor,
Nalları altındaki yerlerin dalgalanmasının verdiği duygular,
Atın sönük ve yaşlı belleğinde yankılar uyandırıyordu,
O ıslak,basıldıkça yatan çayır güneşin gülüşü ile canlanıyordu.

Koşmaya başladığında o,ayakları altındaki yerler açılıyor,
Gevşek taşlar kopup paralanıyor,iki yana uçuşuyorlardı,
Her adalesi ayrı ayrı gerlimiş,gür yeleleri rüzgardan savruluyor,
İri omuz kemikleri altındaki gevşek sağrıları şişip kubbeleşiyordu.


Irmağın şırıltısına karışırken bir çok nalların yerlere vuruşları,
Atların kişnemeleri yavaşça ve dalgalanarak dağlara ulaşıyordu,
Kış ilkbaharla mücadele ediyor ve birbirine üstün gelemezken,
Aygırlar kişniyor,toslaşıyor ve bozkırda hüküm sürüyorlardı.