Ateş Böceği

Soğuk ve karanlık bir geceydi
Ne varsa donmuştu sanki her şey
Titrek dallarda kuşlar üşüyordu
Semadan donmuş yıldızlar düşüyordu
Karanlığın en zifiri noktasında
Sırtında kaderi bir ateş böceği yürüyordu
Çözülüyordu zamanın buzulları
Ve umudun sıcaklığında yeni bir diriliş başlıyordu..