Ateş Böceği

Ne zaman bir ateş böceği görsem
Önce çocukluğum düşer aklıma
Sonra, sen ve kor alev gözlerin
Mutfaktan en küçük cam kavanozu aşırıp
Onları içine hapsedişim gelir
Gecemi ışıtmaları için
Sonra öldüklerini görünce kahroluşum...



Şimdi
Gözlerimle ne ilgisi var deme bana
Bile bile sorma öyle
Bal gibi de biliyorsun aslında
Ama bir de benden dinlemek istiyorsun belki de
Peki öyleyse...



Ömrümün ışığıydı
Gözlerinden özenle derlediğim sevgin
Yüreğime hapsetmiştim
Bir ömür yaşaması için
Nasıl da ders almamışım çocukluğumdan
Sevmek, özgür bırakmakmış meğerse
Bilemedim
Özür dilerim sevdiğim
Özür dilerim...