Ateş Mermiden Önce Terk Eder Aşkın Namlusunu

Sözcüklerini terk etti şehir
Asi bir bakıştı sevgilisi
Yetersiz bir akşamüstünden artan

Tutup kendi yüzünü bıraktı gözleri
Akmasını unutmamıştı
Aksine gururla vuruyordu kayalara köpüklerini

Marş kıvamındaydık
Bu çoğul zamanlı kafiyeleri
Sen Petersburgtan çalmıştık

Taşınmazlarımızı bırakıp bir ıslık bölüştük yahudi rehincinin önünde


Kar vardı
Son yazdı
Aç kalmıştık

Bir kuşun tüylerini yağmurda kurutması gelirdi aklınıza
Onu şiir okurken görebilseydiniz

Siz bayrak diye alanlara taşıdınız o sözcükleri
Aşk diye biz çok önceden yaşamıştık

Ve biliyor musun
Su kanamaz ne kadar yorgun ağladığını görse de bir sevincin

Ve en önemlisi

-Şimdi dikkat et buraya-

Ve en önemlisi
Ateş mermiden önce terk eder aşkın namlusunu