Ateş ve Gölge

O' yaşayanların yalanlarını
ölülerin gerçeklerini görmüştü


sonsuz bir karanlıkta
duygularıyla birlikte akıp kaybolan dehşetli ölü kalabalığın
özensiz bir parçası olduğunu
ve birgün
kendisininde bir sonsuzlukta kaybolacağını biliyordu


-ateşten uzaklaştıkça küçülen bir gölge gibi-


sabah karanlıklar içinden sıyrılıp geldiğinde
ruhundan taşan kederi toparlayıp sakladı
ta derinliklerine

hiçbir hakikat yeterince hakiki değildi...