Ateşe Tut Kendini/için Donmuş Senin
Söylemler gerçek ise,
Yılanı da kudurtur,insanı da,
Sevgiye hasret ise yürek,
Babanı da acıtır,annenide...
Ah keşke timsah yüzler olmasa.....
Ateşe tut kendini için donmuş senin....
Nasıl sinirlendim bir bilsen,
Attı bi laf,sonra şaka dedi,
Ha bir de gülmeye başladı,
Üzüldüm üzüldüm..
Ne mümkün o üzülmüyor,
Çünkü çaresiz,beyni üşümüş,
Ateşe tut kendini için donmuş senin...
Bir gölde yıkasalar seni,
Kuğular acaba dans eder mi senle,
Bir de bilsen fıkra dalga misali,
Kanatların da yok,ne yapacan,
Sırıtırsın artık ,
Öfkelenerek kendince,
Ateşe tut kendini için donmuş senin...
Duydum,sesinle inlemiş toprak,
Yaptın bir hata,kaybetmiş sevdiğini,
Sonra ağlamış,bakmış arkasına,
Sus diyen yok,çaresiz ağlayacak,
Kimse seni susturamaz zaten,
Sen üşümüş beyninle,
Susturdun zaten insanları,
Ateşe tut kendini için donmuş senin...
şairlık bu olsa gerek..ee hep aşk yazılacak değil ya baznde ders olmalı..
ben çok beğendım ..
tebrıklerımı bırakıyorum...
Mayasında ne var ise insanın odur onun aynası demiş şairem.
Uzak durulasılasıların dizelendiği bir şiirdi.
Tebrik ediyorum.
..hemen başlıktan hoş,tatlı sert uslubu seziliyor zekiye hanım ın güzelce bağlıyor dizelere sevimli sitemleri..
Bir gölde yıkasalar seni, Kuğular acaba dans eder mi senle,''
teşekkürler..tebrikler...
Duydum,mısralarınıza kulak kesilerek...