Ateşine Düşüp Yanıyor Ruhum

Ateşine düşüp yanıyor ruhum,
Sen söyle, bir ömür öyle yanarım.
Kalbime vurduğun neşterden sonra,
Durmam her solukta sana kanarım.

Aşkın yağmur olup kalbe yağınca,
Gökten inip yüreğime ağınca,
Sen bilgesin, elin şifa, değince,
Kuru ekmeğimi aşka banarım.

Her halinden neşet eder, bin adet,
Geliver gönlüme eyle inayet,
Senin adın kutsal, anmak ibadet,
Her tespihte hep adını anarım.

Senden uzak olmak, hayat sayılmaz,
Düşer kalp aşkına, asla ayılmaz,
Aşk işine, ruhum sensiz koyulmaz,
Aşkın burağına senle binerim.

Nasıl yanar içim sen üzülünce,
Gam yükü altında hep ezilince,
Bahar gelir sanki bana gelince,
Ruhuma değersin, ben de dinerim.

Ne olur kal benle gitme olmaz mı?
Öyle çabucacık bitme olmaz mı?
Beni uzağına itme olmaz mı?
Kokuna karışıp sana sinerim.