Atın Mazi Çöpüne

Ne duyan, ne bilen, olmadı inlememi
Yüreğimden çıldırıp, kükreyen zor nalemi
Eyvahım hep yazdı, feryadım yine sildi
Geceler süpürüpte üstüne siniverdi

Verdiğimde uykuyu, boş yastığa sedire
Yemeyi içmeyi, kapıdaki kediye
Gülmeyi duvardaki, gülümseyen resmime
Aşıkmı oldum, yoksa, kurbanmı o hissize

Anlattım, seviyorum, bir anlasa mucize
Gözümü hibe ettim, açılmaz perdesine
Bir umut, beklerken, dedim kendi kendime
Belki sever yüreğim nolur artık üzülme


Bir gün hüznü yazar, bir gün kederi
Hiç görmedim sayfamda, yazılmış bir neşeyi
Yarimi gösteripte, yazdığı gün sevmeyi
Her yazdığı yazıda,zor kaderim siyahi


El sever neşe bulur matlaşmış çehresinde
Ben sevdim hüzünler hücum eder üstüme
O yar ki dönüp bana bir kez gülmedi bile
Neyleyim sevdasını atın mazi çöpüne