Aurora II

Aurora;
Aramaya çıktım yollara seni,
Kaçtım serseriler gibi.
Kutup ortasında
ya da karanlık çöllerde
buz kokulu,dört yön pusulası,
deniz feneri.

Bütün gücünü kaybetmişim,
Ben artık o bendeki ben değilim.
Cana can veren hayat iksiri,
Mahrum merheminden.
Tut,kaldır beni
sevenler cehenneminden.
Islat,naralar atsamda,
yumruklarımla göğsünü patlatsamda.
Söndürme yüreğime taht kurmuş
yanardağ illetini.
Şefkat elçisi...
Gönül tabibesi...

Bilmem nasıl düştüm?
Labirent oldu her yer.
Arkamda kara hayalet
yol gösteren yok, her şey
kendi halinde.
İçimde derin bir korku.
Kızıl sisler
kaplamış.
Yorgun,düşmüş o ufku.

Aurora;
Aydınlat,
merhum etme merheminden.
Daima koru beni,
şeytanlar illerinden.
Islat,soğut,vur,dalgalarınla
boğ beni,
gel-git
aşkların okyanusunda.
Bana da bir yer ver,
o geniş usunda!

Ay'dın sen zifiri karanlıkta.
Aydınlat zifiri gönülleri!