Avare Yaprak

Öyle bir aşk ki içimde
Yanardağlar misali coşar, söner
Kimi zaman da kuru bir yaprak olur güz mevsiminde
Üstüne basmaya kıyılamayacak kadar sarı
Ama bir o kadar da kırılgan ve solgun
Çünkü yalnız...
Yüzlerin, binlerin içinde belki
Belki de biraz olsun canlı hâlâ
Fakat yalnız...
Duymuyor kulakları yanında konuşanı
Görmüyor gözleri yüzüne bakanı
Hissetmiyor elleri ellerini tutanı
Yüreğinde deli bir sevda
Avare misali dolanır bir o yanı, bir bu yanı