Avazım Çıktığı Kadar Fısıldayacağım

Semaya ellerimi kaldırıp, yalvardım tanrıya bu gece.
Seni son bir defa görmeyi diledim.
Gözlerim her yerde seni aradı.
Göremedim...
Bende seni fısıldadım.
Dağa, taşa, çiçeklere, kuşlara, böceklere...
Gördüğüm her şeye seni fısıldadım avazım çıktığınca...
Dedim ki:
Gözleri sonsuz bir uçurum.
Gülüşü alev gibi sıcak; yakıp kavuruyor insanı.
Yüreği ise saf,tertemiz, el değmemiş bakire....
İşte bu yüzden bende bakire duygularla sevdim onu...
Bakmayın öyle acıyarak..
Böyleyim diye ayıplamayın beni.
Bir gün kendimi sonsuzluğun koynuna bırakırsam.
Yaralı kalbini hayata darıltmasın, söyleyin ona...
...
Kuşlar sesini cıvıldıyor kulağıma ve her sesin değdiğinde;
Yüreğim titriyor avuçlarında...
Ve her kapatışımda gözlerimi; hayalinle üşüyen gözlerim ısınıyor.
Bakışlarımda anlatmak için o bakire aşkı..
Tek çarem fısıldamaksa eğer..
Avazım çıktığı kadar fısıldayacağım:
Ben senin bile görmediğin, tanımadığın gözlerinin ferinde saklı kalana tutkunum...
Yüreğim seni,
seni,
yalnızca
seni
çok
ama
çok
sevdi.......