Avlu

Nasıl da kuşkuluydu
Irmağa düştü yüzü
kaçırılan güzel günlerin
esrik gitti peşinden


İrin doluydu ve kirliydi
anımsamanın verdiği acı
kendi evine hapsetti o da
kuvvetli hafızasını

aşk neydi ?
söz etmeli hüznün yatağında ona
ölü bulmasını aşkı
karşı koydu kendi kazdığı kuyuya
ve eğildi başı artık
babadan yadigar avluya