Avuçlarında Değilim Artık
Kalbimdeki resmine benzemiyor artık varlığın
Sileli çok olmuş ismini
Cismini silmem ise an meselesi
Nasıl da eriyip gittin ama değil mi
Görüyorum da şu caddenin kenarından bile
Göremiyorum artık seni
Her gün geçtiğin sokakları bile
Harita çoktan sildi gitti
Bittin
Gidişine bir müzik besteledim
İçinde hüzün yok düşünebiliyor musun
Neşe, keyif ve kahkaha var
Senin şansınaymış meğerse bu da
Meğer yazabilmem için susman gerekiyormuş
İyi ki susmuşsun biriciğim
Yoksa nasıl yazardım ben bu satırları
İnsanın yüzünde bazen güzel şeyler de
Parlıyormuş
Yeni fark ettim
Fark ettiğim yerden açıldı güller
Derken
önümden geçti anılar
Güneşin izinden gitmiş meğerse bu sevdalar
Sen de iyi ki gitmişsin
İyi ki
Hoşça kal şimdi
Hoşça..
20.12.24
Yeri geldiğinde hoşça kal diyebilmek de bir erdem… Eğer o insan hayatına önceden olduğu gibi güzellik değil de acı ve gözyaşı getiriyorsa; zaten önceden tanıdığın ve sevdiğin o insan olmaktan çıkmış, dolayısıyla da veda etmenin zamanı gelmiş demektir. İlle yaşamında tutmak, kendine eziyet etmekten başka bir şey değil…
Hem bakış açısı, hem ifade şekliyle çok güzel bir şiirdi. Keyifle okudum.
Sevgiler…
Şairin kendisiyle barışık olduğu bir veda olmuş. "Sevinçler gider, hüzünler biter geriye kalan tavrımızdır." diye bir yazı okumuştum. En çok da vedalar, sahibinden dik duruş bekler. Tebrik ediyorum İlknur kardeşim. Kalemin daim yazsın.