Avuntu Zamanın Sonsuzluğuna...

Günler geçiyor ömrümden
İçimde unutulmayan zaman
Sorguluyor düşüncelerimi

Utanıyorum yüregimden
Söz geçmiyor ömrüme
Bahar yaprakları dökülürken

Göc eden yaban kuşları geçiyor
Günümden gün eksik yaşanmamış
Güz geçiyor ömrümden aylardan ay

Uzaklarda dalıyorum hayallere
Enginlerde bakıyorum bulutlara
Yar bu nasıl dünya savaşıyor! !

Gidişimde bulutlar denk düşüyor
Yollar hep aynı sanki varıyor umuda
Dünya benim gurbetim olmuş mani

Ne gelir elden çaresiz bir fani
İşledigim günahların sahibiyim anne
Helal et hakkını gideyim gönüllerden

Zamanın sonsuzluguna varayım
İzim kalsın arkamda yavrularıma
Yürüsünler dünya ufkunun umuduna

Umud hep olsun gönüllerimizde
Sürsün bu gayret hürriyetimizde
Sevinç olsun hüzünden öte gözlerimizde...