Avunurdum Gözlerine / Bitmeyen Gözyaşı Olmak İsterdim

sen suskunluğumun ardında
en çok fısıldayışını içine çekerek
susmadan içime eritemediğim
artık sensizliğim bana kalan
suskunluğumsa sana
ben senden değildim susmak

haykırmak isterdim
içtiğim sigara dumanı gibi
içime çekerdim hasretini
ve en çok yokluğunda
suskunluğum sessizliğimdi

umutsuzluğun yokluğunda
zor olan suskunluğumdun
ve her zaman özlenecek kadar
isterdim yaşamak dünyanda

okyanus gibi gözlerinde
hiç bitmeyen gözyaşı olmak isterdim
hep orada akmak isterdim yüreğine...
ağıdını seslense de sazım kesmiyor
yüreğimdeki ağrıları

asılan cansa kaybolan göz nuru
yüreğime akan sendin
gözlerin şirin mi şirin
bir dünya kadar sana çekiyordu
her damla yaşında..

yer çekimi bir güç küvvetle
niwton birimi kadar jüle kadar ağirdı
bende bıraktığın dartıya gelmeyen
o dilhemsiz sevgi kadarı

sen bana söylüyordun
ben avunuyordum
sen yazarken uçuyordun
her satırdaki harf kadar
ve söyleyeceğim her sözü
kendime yüreğime saklardım

kalbime bir taht oturmuş görürdüm
içimdeki yaralı fidanları
silinmeyen yazılarla yazardım
yüreğimin en emin yerine..

güzeli kırmışlar ağrıyan başım
şimdi de gönlümün taşı
yaralı kalan yüreğimin yaşı
sevdamın yaşı kara..

bitmeyen sönmeyen
gözyaşı olmak İsterdim
avunurdum gözlerine
bitmez gözyaşı akardı yüreğime..

08/02/ 2011 - Karataş