Ay Bahtıma Aşiyan

Ay bahtıma aşiyan...
Mihrabına yönelmiş şu fakir gönlümü...
Gel de bırakma üryan...

Can tanem...
Kaç yetim düş bıraktım ardından...
Sefalet sokağında...
Karaya çalan kaç düş...
Yandım...Bittim...Yokoldum da...
Bilmedim nedir korku...
Firkatinin gölgesinde...
Nedir bu üşüyüş???

Gel...
Sil gözümden dökülen kanlı mağlubiyeti...
Üzgünüm...
Oku derin çizgilerdeki nedameti...
Yıllar erirse erisin tahtında..Sonra...
Gel...
Gel de bitir ruhumdaki esareti...


Ay bahtıma aşiyan...
Mihrabına yönelmiş sana aç bu gönlümü...
Gel de bırakma üryan...

                    (Fikrim Derya)