Ay Beyaz

"Elim ermez gözüm görmez bir ağıt işte tutunmuşuz
biraz beklese ya kader veya alın çizgilerin bana dursa

bilemiyorum, aşkın her hali
sen öyle dupduruyken ben bozuyorum sanki hayali"


erken inmiş bahara sus harmanı
durduğumuz nafile
damağımda ekşiyen yaranın Kafdağı
dilimdeki ey

elimdeki vah vurgunum sana
sevdirmedim kendimi sonunda
solumda sızlayıp kalanlara

kızıl tenli uzak zamana süslenen
içime çektiğim histen köprüler de yıkıldı

sesin kesilmiş bileklerime zincir
an sindir öfkeni dudaklarıma durma
çağlaya çağlaya akıp gidermiş aşk
yurtsuz mavi nehir

oyuncu aklıma ekle duvağını deniz
güz endamlı o gece yarısında
ellerin yeni ıslanmış mor kaldırım taşı yalnızlıktı
öpüyorum işte doyasıya

rüzgar kesiyor yerden ayaklarımı
bağlayıp canımın yarısını kuru yapraklara
gidiyor delişmen umutlar
büyüttüğüm şiir koca bir şehirken gözlerine


acıyım gülüşüne düşüyor zehir
öksüz suretin ağlıyor karşımda yana yakıla
yapma


yaşamak ahkâm kesilmiş avuçlarıma
ay beyaz yürekte kir.


bireskizamanşiiri