Ay Çarpması

'Gözlere kilitli zamanlar gibi,'
'Ömür bir keşke masalında,'

avlak ay düşleri,
saati kaçmış sözlerin,
esrik haramiler nöbette,
iklimlerin tadı buruk,
yüreklerde fidan bitmez,
göç eyleyen kuşlar kırgın,
kanatları yalpalıyor,
düş yollarında...


Sanki;
senin değil bu karanlık,
ve bir parça ekmeğe esaret,
bu bakışlardaki sefalette muamma,
soluksuz sevişlerdeki dinginlik kimin?
serap ekiyorsun yüreğe kum çığlığından,

Bu aşk fukara!
söz altı vuruşları hikaye,
sevmedim de inancınla,
ve ellerim boşlukta titrerken,
kaç yüreğe kilit düştü yangından,
ardına kapanan eşikler kime?
yüreğin çarpmadı mı?
ay döşünde...

Dinle!
sözüm sana son demlerim,
gözlerimde saklandığın aynalar,
kaşı kırdı mateminden,
ve ellerimin ayası silik,
sana dokunan yerinden,
bin parçayım,
kederimden...

Şimdi;
korkak sirenler öter,
zaman sarmalında kimsesiz,
ellerin mutlu bakışlarında tadım,
ardından gülüşlerime nazar düştü,
uzatsam alacak gibi bakıyorsun,
kırk yıldır mühürlü kalbimi,
can evinden...


27.09.2010

dokunsalar ağlayacağım ışıldayan mabedime karlar yağdı,
ay çarpmıştı biz zamanlar serimi şimdi taş kesildi yüreğim,
yokluk kuyularında...