Ay Doğarken

Ay doğarken bir sögüdün arkasında gül yüzünde sisli bir
Esintiyle akşamın göçüşüne hüzün serperek ve yağmurun
Geceye perdeler çekerek beni düşün unutma ay yüzlüm
Ayrılıgın resmini çizdim sarı odalara sevdiğim
Yüregimi soguttum zemberi ayazında sonra uzun uzun
Rüzgarın gülüşünü seyreti çaresizce sevdiğim
Ve gecenin en koyulaştığı yerde ölümü kuçakladim masmavi
Yüregimle sevdiğim ölümü kocakladım bitanem ölümü
Ay yüzlüm bak yine soldu güneş yine akşam oluyor sevdiğim
Ömrümün kadehine sensiz bir gün doluyor sevdiğim sen yoksun diye
Bitanem sen yoksun diye sevdiğim
İnan dertligim kederligim gelmezsen kahrolurum
Yıkılırım sevgilim seni çok seviyorum bana bir günün
Yermı dört saat bir saatın atmış dakika
Bir dakikanın atmış saniye oldugunu ögertildi
Ama sesiz gecen bir saniyenin sonsuzluk kadar uzun
Oldugunu ögretilmedi sevdiğim öğretilmedi bitanem
Öğretimedi ay yüzlüm yaşamamızın
Her anında birlikte olmamız dilegiyle ay yüzlüm
Batık bir gemiymış aşk limanında sevdiğim
Kader bu deyip de avutma beni ayrılık kapımızı çaldi
Sonunda sevdiğim çaldı bitanem çaldı
Senden unutma beni bal dudaklım
Bekleyiş bir özleyiş gönüldeki güzeli bir süsleyiş
Bin bir hisle sevmeli neden o çok sevene unut beklem derler
Oysa seven ümitsiz olsada bekler sevdiğim bekler
Ben senin yaşadıgın gizli bir macerayim anlatılmaz bir roman sana
Sevdiğimİ unutaramaz beni sevdiğim unuturamaz
Kapanmaz bir yarayim sıgındıgın limanlar unuturamaz beni
Ben senin yüreginde en büyük fırtınayım sevdiğim fırtınayım bitanem fırtınayım