Ay Doğmadan Bekle Beni

Akşamın en alaca karanlığında
Ay doğmadan bekle beni geceden
Söyleyiver bulutlara gitmesin
Bir de yağmur yağıversin inceden

Kör kuyudan su çekiver kovayla
Demle çayı çörek pişir yanına
Çiçekli perdeleri tak pencerene
Ay ışığı düşmeden gözlerine

Çocukları erken yatır uyusun
Uyusun da balalarım büyüsün
Bir de güzel tarayıver saçını
Bırak tel tel dökülenler dökülsün

Anamın sütünü unutma sakın
Bir güzel gör hizmetini özünden
Anam ne söylerse söylesin zahir
Sen yine de çıkmayıver sözünden

Durmuşlara haber gönder gelsinler
Ne haldeyiz gözleriyle görsünler
Ben gelene kadar bırakma sakın
Yollar uzak ancak ölüm çok yakın

Bir de yeşil kınaları yaksan eline
Gümüş kemerini taksan beline
Yanık türküleri koysan diline
Bırak artık ağlayanlar ağlasın

Dediğim saatte varmasam eğer
Kilitle kapıyı yatıver gitsin
Sevdiğim gözlerin dünyayı değer
Hayat su misali biterse bitsin
..........
..........

Ozanca/İzmir