Ay Güneş Arası

Granitleşen buzul efsunla çözülemeyen sır
Mecnunu çöle salan Leyla
Ne demişti 'İkbal ' çölü de terk etsin
Oysa sen hayat veren gül
Kılcal damarlarıma
Can veren örümceksin

Öyküler seninle canlı hayat muamma sur
Hayal duygularını aydınlatır
Ay güneş arası
Hızır'ı bekleme mehtabın ışığında
Pembelerinle göreceksin

Yıldızlar duruşunu kıskanır dayanamaz dökülür bir bir
Giden dönmez göz kirpiklerinde çisil
Yar yara açar acısı derin
Sevda gülünün kaderi
Bir ömür boyu seveceksin

Aşkın kanunu yok ruhlara yazılmışsa değer
Asaleti sevgi umut cidar'ını aşan yar
Sen aşkı memnu
Dileklerde istek can közü 'ateş '
Sızılarda şefkatin izleri
Yaşadıkça öğreneceksin

Resmini öptüm masumdu inanmazsan gör
Neden yar uzağında yüreğinde zar
Ateş nar-inde közlenir
Közlendikçe
Akan nehirler gibi özleneceksin

Tekebbür sana yakışmaz hayırına yor
Gelincikler açar senin yanın mor
Mecnun kalbim sende
Ne gerek diyar
Yanan demlerim de demleneceksin.

2010.10.15