Ay Işığı Sürdüm Tenine
Ay ışığı sürdüm
Papatya tenine
Tenin koktu
parıldadı gözlerime
Gece kasvetinde
Yüzünden çağlayan
Nefret sızıyor
Dudaklarından..
Veda etmeden
Karanlıkta gidiyorsun
Bedenimden..
Ay ışığı şahit
Teninde parıltısı...
Parmak uçlarımla
Yavaşça dokunduğum
Nemli dudakları
Susturamadı
Gözlerimdeki sen,
İçindeki öfkeyi...
Ay yerinden
odama bakıyor yine
Ve tenin arıyor
bedenimde...
Odam da aynı yerinde
Tenimde yerinde
Peki..
O nerede dolunay...
Ay gibi ışıl ışıl bir şiirdi...
Gönlünüze sağlık.
Yüreğine sağlık İsmetcim..
Çok çok güzeldi..