Ay Işığında Vals

(...)


Ah, ah/
üstünde martılar gezen
yosun bağlamış sandalım

ıssızca dururken orada
ardında doğan şafak
birkaç mezar ileride

tan vakti zamanı /ateşle yaratırken
deniz kutsal deniz /hep yeni baştan mavi

ve;
tanrıların sükûtu bizlere mükafat

saf elmasın parıltısı alır gözlerimizi
şairin kaleminde kutsaldır
kadınlar ve deniz ah o ne münafıktır

siyah saçları kıvılcım /ruhu nurlu pırıltıların
yansıması /o ne saf yaratılmıştır

mavi beyaz köpükte nice
hülya boğulur ah o mavi uğultu

o nasıl bir sükûnet
kükreyerek sanki
peyda olur bir demde

ve;
dalgalar üstüne gelir durur
yosun tutmuş bedenine

berrak bir haykırışın
saf marifeti budur
bir kıvılcım sonra
hülya olur âlemde

kıyılarda yığın halinde sükûnet
göz önünde şarap dolu mabedi

mabedi kadın ve şarap
bir alev bir gölge
kendine nice uyku
esirgeyen gözleri
ile şair arafta şen şakrak

mağlup olan ıssızca
yükselen melodilerin
notaları tanrılara adağı

bir tek anının içinde
belli zaman içinde
denize tutkuluydu şair

ve;
asude bir ölüm
ay ışığında azrail ile
kucak kucağa vals
şahane bir yükseliş
onca kadehin üstüne...


Suskun //



.....