Ay Karanlık

Ay karanlık!
Yine gece çöktü maviliğin üstüne
Örttü hiç utanmadı güneşten
Yıldız desenli yorganını sessizce

Ay karanlık!
Akdeniz'im dalga dalga isyanda aya
Her yer yine zifiri diye
Yakamozlar küsmüş
Kumlara çarpar ellerini
Gel diye

Ay karanlık!
Sevdalılar kuytu köşelerde kayan yıldızları sayar
Dilek tutar yarınlarına sessiz
Çöp tenekesi karıştırır dilenci
Bir lokma ekmek için
Çaresiz

Ay karanlık!
Bütün gün cıvıldayan serçeler uyudu
Baykuşlar nöbet aldı gecenin sessizliğinde
Ilık bir esinti fısıldadı
Yüreklerin çırpınan çaresizliğinde

Ay karanlık!
Bir kadın sesi uzakta
Bozan gecenin sessizliğini
Ninni mırıldanarak
Huysuz bebesini uyutmakta
Belki de yorgun
Gözleri kapanmakta

Ay karanlık!
Karşıda karlı dağlar sessiz
Kızmış gibi geceye
Bekler güneşin gülümsemesini
Doğa sıyrılsın uykusundan diye

Ay karanlık!
Yıldızlar aysız
Orman gölgesiz
Yakamozsuz deniz
Bebek uykusuz
Sevdalılar sessiz
Garip ekmeksiz
Gece çaresiz

24.05.2013

10 Haziran 2013 53 şiiri var.
Beğenenler (1)
Yorumlar