Ay Karardı

Ufuk çizgisi kırıldığında
Başlar gün dönümü
Naif bir gecenin artığında imbat kokusu vururken
Perdesi açık son cama

Bir gıdım şarkı düşer
Ezbersiz zaman ötelerine vururken gece sesleri
Martı kusar boğazına takılan istavriti


Benden öte zaman var
Gece mabetlerine gömülen
Suskunluğunu bölen karanlığın


Loş ezgiler sevdik hep
Siyah beyaz fotoğraflardan kalan
Annemin sevdiği şarkılarla
Sokak lambalarına düşmüşken fasıl, içtik
Ne düşmüşse kadehe

Ne düşmüşse kedere
Onu bildik onu böldük
Öyle kurduk yer sofrasına çilingiri

Kâinat döndü başımızda
Düşmedik
Yaralandık

Hüznümüzden aktı kanımız
Mendiller boyandı
Terimizi silerken


Gölgemize saklandı
Yoksunluğumuz
Ay içirdik
Aydınlansın diye

Ay karardı
Geceyi çekti içine
Ay tutuldu
Güneşten önce


Ufuk çizgisi kırıldığında
Başlar gün dönümü

Rüzgârsız bir havada çekip gider

Ne varsa hayata dair
Küçük bir yelkenli yekesine takılıp

Atlas kumaşlar giyinir
Öylece...