Ay Kız

Ay Kız

küçük suskun kız
bıraktı elindeki kalbi yavaşça
bir daha batmasın diye umutları
güneş doğarken

sessizce uzandı sonra
bir martının kanadını düşündü,
bir ufka baktı
ve ayrıldı bu dünyadan

güneş tanrı bıraktı tahtını
gecenin yorgun bekçisine
bir hale belirdi sonra
gecenin ışıklı çehresinde

küçük ay kız
belirdi gökyüzünde
doğanın ardından batanla
sarıldı hem doğana hem hiç batmayana