Ay Misali

Bu gece bir başka sensiz...
Bu karanlık bir başka karanlık, içime düşmüş adeta...
Yıldızlar bile yok bu gece..
Bu gece bir başka yalnız..


Bu ben, bu kalbim bu gece bir başka yaşıyor sensizliği...
Tıpkı şu anda gökyüzündeki ay misali yalnızım bu gece..
Yıldızlar bile kapamış gözlerini bana..
Yanımdalar biliyorum..
Ama ışıklarını saklıyorlar benden...
Karanlıklara terkettiler kalbimi
Oysa ne kadar çok ihtiyacım var onlara...
Koskocaman gökyüzümde yalnız kaldım...
Şimdi ay misali yalnızım
ay misali yıldızsız, sensizim...


O milyonlarca yıldızın içinde kutup yıldızım olmuştun..
Sevmiştim seni..
Gözlerim gözlerine her baktığında dalmıştı..
Hani o en ufak hareketin vardı ya; hepsi gözümde anlamlanmıştı...
Hani bu deli yüreğim var ya; sana gerçekten kanmıştı..!!
Sen de seviyorsun sanmıştı...


Meğer yalanmış..
Böyle birşey hiç olmamış...
Gözlerin gözlerime dalmamış..
Sözlerim aklına mıhlanmamış...
O yüreğin benimki gibi yanmamış...
Yazık.. Yazık bana biliyor musun?
Ben sadece bir zavallıymışım...
Sen benimle bir oyuncakçasına oynarken;
Bu kalbim sana şiirler yazmış, şarkılarda hep seni anmış....
En önemlisi neymiş biliyor musun..?
Sen yalan aşkını yaşarken;
Bu deli yürek daha en başında, daha ilk adımda aşka mağlup kalmış..!!


Ve anlamış..!!
O aşktan nefret etmeli,
Sevgiye inanmamalı,
Ve asla
Asla ve asla sevdalanmamıştı..!!