Ay Nereye Doğdu

Sevinç çığlıklarında aralandı zaman.
Saçlarından kirpiklerine değin ıslandın.
Ağlamıyordun.
Aşk yağıyordu yalnızca üzerine.

Günlerden salı idin, akşamlardan çeyrek, yellerden poyraz.
Elimi uzatsam, boşa çıkıyordun.
Solumuyordum.
Geceleri defne yaprağına sarıp uyuyordum hayallerini.
Geçmişe inat,
Yeni bir gelecek var edebilmenin mümkün olduğuna seni inandırmak adına.

Her gece,
Öpüyordum bakışlarını, doyamadan belki.
Okşuyordum gülümsemelerini.
Geç kaldıysak bile,
Şefkatimi esirgemiyordum senden.
Kalp atışlarım hızlanır, ayalarım terlerdi.
Karnımda tek günlük kelebekler uçuşurdu.
Az sonra onlar öldüler,
Onların ardından aşk da yok oldu zaten...

Gittiğinden beri bu böyle.
Değişen çok ölüm var.
Önlenemeyen çok gözyaşı.
Sevemediğin çok ben.

Kime sorsam ayrılık.
Ay nereye doğdu?
Dalların uçlarına, sevda uçuşmalarına.



NİSAN/2013