Ay Tutulur Gelincik Gözlerinde

kirpiğinin gölgesine düğümlenirken
güvercin çığlığı susturuluş
bükülür gözlerinin kıyısında can suyu
sesine asılır z/amansız matem

yutkunulmamış bir yumru gibi
hüznün sus makamı ömrüne sızar
deler geçer kadınlığının diyeti
simsiyah ağıtlarla dağılır kuş yuvası

toprağa dökülen yağmur misali
sırılsıklam bedel kokar gecenin elleri
ç/ağlayan hüzünler biriktirir somurtkan düşler
ay tutulur gelincik gözlerinde

taş gibi göğsünde harmanlaşırken
hüzün yağışı küller
dilinde can çekişir ömür
tembel bir mırıltı dolanır dilinde kifayetsiz

yüz boğum kahır taşır sırtında
durdu duracak olur hayat akışı
s/iner gölgelere s/atılmışlığı
bulut gözlerden süzülürken bir damla yaş
bedenine uzanır eller

ten yangını ertesinde
yasa tutulur eksilmişliği
sızısına sürülür ince hayat

telafisi olmayan zamanın çemberinde
dudaklardan dökülen ucu yanık mektup gibi
göz uçlarında yırtılır gökyüzü

gece kanarken bedenine
solgun yüreğinde yumrulaşır ıssızlığı
boğazda tutuklu kalır son çığlık
sökülüp atılamaz yanık kokulu kayboluş

ellerini ovuştururken gece
teninde pas tutar kirletilmişlik
sokak lambası yanar üşümüşlüğüne

sıkar nefesini yitik umutlar
ruhunu doldurur gün/ahlar

susuşların kıyılarında
gözlerinde titrer serçe telaşı
dilsizleşir doğmayı unutan şafak

meydan okuyamazken çaresizliğe

bükülür hayat...

"çocuk gelinlere ithafen"