Ay Yarası

Odası kapalı kapıların dışında çığ sessizlikle
Seni bu şiire soyunuyorum...


Ara sıra gözlüyorum da yalnızlığını yakan yangını
Ruha denk günler geçiyor gece boyu
Sakallarının arasından..
Içimden diyorum hep ben
Tülleri inen odalarda
Uyanmak...


Ne güzel oluyorsun
Diri diri tutarken duvarlarını
Bazen müthiş kızgın olduğun siyahların sırrıyla bakıyorum denizine
Aynalar diyorum bir ırmağa dönüşüyor
Doğrulunca omuzlarıma
Penceren...


Işıklı sözlerine
Yaraları iyileştiren merdivenler kuruyorum
Gül kokulu hayallerin zamanlarından bahsediyor
Ağaçlar..
Dudağındaki beyazı ilk hece gibi tut
Ve anlat bana
Ses tellerine konan kumruları..


Hep bir önceki günün eteklerine saklanan balıklar
Konuşuyor dilimi...
Ki,
Ruhunun denizinde yutkunuyoruz
Kaygılı duruşların yüzüme bakan
Sesinde...
Gözbebeğime bak
Dem ağrısı bakışların yanık ay’la bir
Bir kuşu ötecek şimdi
Sen gel bu esrarın sebebini
Sedirine dallanan yeşile
Göğün beline sarılan şiirlere
Ve saatlerin düş kurduğu maviye
Sor...

Çatısı pembe
Duvarları beyaz