Ay Yüzlü Kadın

Billur sesli bir kadın var ayın yamacında
Eşsiz güzelliğiyle ruhumu büyülüyor
Kırmızı elbisesi karanlıkta ışıldarken
Gözlerinin ışığı bir ateş gibi parıldıyor

Sonra siyah saçlı bir adam görüyorum
Elinde keman ve kalbinden çıkan notalar var
Bir gül düşüyor yere, sislerin ardında
Kıvırcık saçlarına değiyor, yaprak hışırtılarıyla

Ruhu bedeninden çıkmış benimle dans ediyor
Kımıldamayan bir kaç ateş böceği çıkıyor karşıma
Ayağının değdiği her toprakta çiçekler açmış
Bugün burada bir güzellik var

Söyle kimsin, hangi saklı diyardan geldin?
Bak, kuşlar uçuyor beyaz yataklara doğru
Giydiğin elbisenin mi yoksa dudaklarının kırmızısı mı daha can alıcı
Senin gibi bir melek ne arar bu güzelliğinden yoksun ormanda?

Susma çıksın yine dilinden o sözler
Bana aşkı hatırlatıyor eteğini sallayışın
Ne kadar yakışmış saçlarına o örgüler
Gel gidelim uzaklara seninle, cennet olsun gittiğimiz her yer

Kaçıyor musun ey güzel, nereyedir yolculuk?
Ne acelen vardı, daha aya bakacaktık
Yoksa geldiğin yer beyazlığın kendisi mi?
Ay gibi parlak yüzün, ayın bir gölgesi mi?