Ayağı Kırılmış At

yorgun çıkılıyor yokuş
avlusunda henüz güneşin batmadığı
tatlı bir hayalle oynayan köy çocuğuna
dergiler getirmiş babası
rengarenk şehirlerin gülen çocuklarından

toprak kızıl mı kızıl
ve yeşili başında mutluluklar
nereden bilirdim basit bir şeymiş gibi
yanı başımda kokusunu duyarken
bir gün dağların bana küseceğini

oyuncaklar getirmiş babası
bezgin çocukların diyarından
incitilmiş ve ayağı kırılmış at
bayıra salsam koştursam
sevinir tahta bacakları makara
sırtında eşek yazıyor
karnı beyaz yüzü siyah maskara

kağıtlar kalemler getirmiş babası
okul kokulu çocuklardan
yatağıma koydum atı ve dergileri
o gece dereler tepeler çizdim
masallar anlattım arkadaşlara

unuttum
mavi nerede biter çocuk
yeşil nerede başlar.