Ayağında Kundura

uydurulmuşluğa bir namzetiz
aslında,
at
çöpe umutlarını
senden bir şey bırakmıyorlar ki
kangren,şu zamanlar da,

ne gerisi ne berisi
dört nala gitmeyen bir mahşer
arama kendini
bulman
zaten
mucize gibi,

susturulmuş silaha benziyoruz
lal olmuş yellerde,
kırpmışlar
kaş göz arası
ne
varsa,

hep dedik hiç olduk
kuyularda arama
güneş,
ay
aylığını da
bilmedikten sonra,

tahterevalliye nefes ver
uzatsın ellerini
ucu bucağı
ter kokan
bir
vadi belki,

dahası yok
ama nafile
gül bahçeleri bir kıskaç
gönül bir özlem
git gidebildiğil kadar
ayağında kundura...

(Berlin,05.10.2017)