Ayakta Ölür

Ezilmişliğini alırken koynuma
Emek kokuyorsa terin
Nasırlıysa ellerin
Acıyı emzirirken sabırla
Ölmek varsa sonunda
Gözlerinde öleyim
Duygulara zincir vurmak niye





An oldu kavgayla seviştim
Acılarla seviştiğim gibi
Avuçlayıp umudu
Yüreğe ektim
Silahı değil
Kalemi omuzladım





Hangi acı
Direngenliğimi yok edebilir ki
Dik duruşlu insanlar azalmışken
Bilmez misin sevgili?
Şairin
Silahıdır kalemi
Bileyip acıya banarken
Yazdıkça çoğalır
Şair dediğin
Diz çökmez
Ayakta ölür