Ayaz Kapısı

şimdi neden saklanıyor
kırmızılı kadın
yağmurlarıyla göz bebeklerime
şimdi neden
yalnızlığına sarılıp, sığınıyor
bakışlarımın en derinine

kim cennet ile cinnet arasında

sancılı gün doğumu

şiddete meyil gök, kanlı teniyle
delilik
gezindiğimiz sınırlar üzerinde
ötesi berisi adım adım taş duvarlar
çınarlara uluyan tek ses
iki şehrin hikayesi
ve aşk denilen (söylem ortaçağ günahı)
çıldırmanın eşiği

bir Melek alnına dokunan
parmak ucudur mucize şiir

Tanrım bana bu gökten
bir dudak payı bırak

hangi araf

suskun öğle vakti

ne bu ışık ellerimi yakan
ateş böceklerinden
ne bu gölgemle yaşayan
içimi bulandıran kara köpek
sinik hayaliyle
bildiği, meczup kayıplığınca
yolların kutsallığı

bir kelebeğin meydan okuyarak yerçekimine
intihar edebilmesidir imkansız şiir

Tanrım bana bu ışıktan
bir ağlama payı bırak

ayaz kapısı sonsuza açık

parmak ucunun dokunduğu Melek yüzünde
bir kelebek varoluşudur ölümsüz şiir

Tanrım bana bu masalda
bir kaybolma payı bırak