Ayaz Vurdu

Soğuk bir kış gününde,bacalardan duman tüterken,
Ciğerimden çıkan dumanlar ısıtmaya yetmezdi havayı,
Kuyudaki çıkrık buz kesmişti,güneşin gücüne inat,
Krallığını ilan ediyordu kar,insanların içini ürperterek.

Ölüm sessizliğine bürünmüştü her varlık ve direniyordu,
Mağlup olacağını bildiğimiz bir savaşta sonumuz kaçınılmazdı,
Yıldızlar bakarken arzı küreye,izliyordu bizlerin çırpınışlarını,
Bir hengameden diğerine koşarken,ölmeyi hiç düşlemiyorduk.

Soğuk ve ayaz çaresizliğimizi yüzümüzde yansıtıp kedere boğarken
Dudaklarımızdan bir ıslık çıkmaya çalışıyor ama beceremiyordu,
İçimizden bin düşünce geçsede,çoğu buz kesilmişti yüreğimde,
Terim tuzluydu,giydiğim kat kat elbise sicim sicim yapmıştı tenimi.

Evlerin damlarından sarkan buz taneleri kristale dönüşüyor,
Rüzgar eserken getiriyordu beraberinde,kasvet ve endişeleri,
Derdi olanın üzerine binbir dert eklenirken,soğuk kış gecelerinde.
Öküzün altında buzağı arayanların,bir kalıp sabunu erimiyordu.