Aybenizlim

kime diyorum... kapatın ışıkları susmanın en ulu makamı(nda)yım...

Bismillah ...............

Gece sandığını sonuna kadar açıvermiş ay görünmüş.. yıldızlara hacet kalmamış.

Yârin gülüşüne, yârin yüzüne bahşedilmiş ne kadar kutsi bir teşbihleme, bir tutam ay ışığı serenadı sanki.

Nerdeyse incelikten kırılmak üzere şiir. Betimden betime, gönülden gönüle köprü kuran ışık huzmesi hayâl meşalesini kulesiyle buluşturuyor.

"Aybenizli"ye bahşedilen tabirler gerçekten de İmrenilesi ve kıskanılası türden

Evrenin karanlığı onunla güzel. Ve insanın dünyası da aybenizlisiyle birbaşka güzelliğe demir atıyor

Betimlemeler, dile değer kazandırıyor, yenilik getiriyor. Şair vizyonunu geniş tutuarak şiirlerine olan ilgiyi diri tutuyor.

Ayak bastığı yerlerde gül bitiriyor şiirin. Şiirde gece resmen sultanını çağırıyor. Ne kadar kusursuz ve pürüzssüz bir çağrıdır bu.

Asil duruşlu, mütevazi, yerini bilen ve koruyan bir kalem. Teşrif ettiği mekanların zarif şairlerinden. Sihri ve tabiat üstü sezgilere haiz gizemli bir şair. Kendimizi bildik bileli okumadan geçemiyoruz .

Edebi kültürünü şiire başarıya aktaran, ara ara müracaat edilen mistik ögeler şiiri oylumlu kılıyor.

Şiiri yine sağlam dinamiğiyle, coşkulu bir nehir gibi önüne ne çıkarsa yıkıp geçiyor.

Geçtiği her yerin altını üstüne getiriyor. Vurguları sağlam, ahengi yerinde.

Ne kadar akıcılık o kadar yıkıcılık, ve o kadar yakıcılık. Ne kadar alıcı ve algıcı, o kadar çarpıcı şiir. ....

Duygu hangi noktayı işaret ediyorsa duyu organları da o yöne doğru koşuyorlar.

Şiiri ciddiye alan, yorum lutfettiği şiirleri de büyük bir dikkat ve titizlikle okuyan, şiir dünyasında temsil ettiği makamın hakkını ve farkını da her şiirinde ortaya koyan şairemize,,

Tebrikle.. Tebessümle hep.

Tülay Yüksel, "Aybenizlim" adlı şiirine yönelik olumsuz eleştirilerimin altına "Görüşlerinize saygı duyarım şairim Teşekkür ederim" diye yazmış. Eleştiri ve özeleştiri kültürünün hemen hemen hiç yeşermediği bu topraklarda, böylesi cümleler duymak, insanı sevindiriyor. Hâlbuki doğal olan bu, normal olan bu. Sevinmeye ne kadar hasret kalmışız yâhu! Tülay Hanım'a anlayışlı ve saygıdeğer tutumu için teşekkür ederim.

Abartılı gelecektir size belki ama nutkum tutuldu desem yeridir. Bir dönem içinde bulunduğum ruh halimi yaşadım tekrar tekrar inanın. Şiirin ruhu, duygusu, özlemi, hayali, ümidi; hepsi aynı anda içimi boğan çaresizliği hatırlattı... Çok etkileyici ve bir o kadar da profesyonelce nakşedilmiş şiir. Kutlarım kaleminizi. Saygılar...

Tülay Hanım, sanat-edebiyat dergilerinde, uzun yıllardır, şiirlerimin yanısıra, eleştiri yazılarım da yayımlanıyor. Şimdiye değin, arkasında dur(a)madığım tek satır yazmadım. Beğendiğimi/ sevdiğimi coşkuyla ve özgürce söylediğim gibi; beğenmediğimi/ sevmediğimi de dimdik durarak söyledim hep. Bu sebeple de, edebiyat ortamlarında pek sevilen biri değilim. Ne yapalım? Kimileri beni sevsin diye, doğruyu söylemekten/ yazmaktan, hakkaniyetli davranmaktan vazgeçecek değilim ya! (Edebiyat çevrelerinde eleştiriye katlanan insan bulmak, tavuk pazarında ceylân aramak gibi bir uğraş. Herkes kendi yazdıklarının en iyi olduğuna inanıyor. Herkes birer "şiir tanrıcığı" sanki. Oysa, şairde/ yazarda demokrasi kültürü olmazsa, o kişinin çiziktirdiklerinin bir ağırlığı da olmaz. Bu yüzden olacak, dergilerde ve sanal düzlemlerde her ay/ her gün yayımlanan binlerce şiirin en az yüzde doksansekizinin yeri çöplüklerdir.) Biliyorum ki, nâmuslu bir insan olarak yaşayıp ölmek, en güçlü şiiri/ yazıyı yazmaktan çok daha kıymetli ve erdemlidir. Şimdi siz de kızacaksınız bana. Şundan ötürü kızacaksınız: Bu şiirinizi hiç tutmadım. Bir dolu sözcük kullanmışsınız ama onları tutarlı bir estetik bireşime eriştirememişsiniz. Son kertede gevşek dokulu bir "yığışım" çıkmış ortaya. Dizeler birbiriyle kaynaşmamış, hepsi başka telden çalıyor. İmgeleme başarısız. Şiir, çok şey söylemeyle değil, "damıtılmış söyleme"yle ete-kemiğe bürünür, öyle var olur. Bir süzgeçten geçirme düzeneğidir o. Gelişigüzelliği, rastlantısallığı kaldırmaz. Bundan önceki hepsi de çok donanımlı ve bir o kadar üretken şiirlerinizden sonra bu şiirinizi pek soluk ve sönük buldum kısacası. Elbette, küresel çapta tanınmış şairlerin bile zayıf şiirleri olabilir. İnsanız sonuçta ve her zaman iyi şiir yazmaya yetenekli olmayabiliriz. Elverir ki, meselenin farkına varalım. Sizi iyi bir şair olarak algıladığım için yazıyorum bunları. Beni hoş görceğinizi umuyorum. Sizi incitmişsem özür dilerim. Ama emeklerinize değer vermeseydim, şiirlerinizi değerli/ insânî bulmasaydım, tek sözcük bile yazmazdım. Umarım, başka güzel şiirlerinizi de okuyacağız. Yolunuz açık, şiiriniz aydınlık olsun.