Aydın Gün 1

Yeniden başlasak diyorum;
Bütün bulutları şöyle itip
Bütün kirlerimizi paslarımızı.
Bir yaprağın özsuyunu duyabilsek,
Uçup gitsek bir dağ masalınca
Ve yeniden başlasak diyorum.

Nedir bu gördüğümüz kara düşler.
Alın gelin paletleri fırçaları,
En pembesinden en mutlusundan
Yeni düşler çiziyorum hepinize,
Bütün güvercinleri uçuruyorum kafeslerinden,
Bir bir açıyorum kapanmış kapıları.
Nedir bu gördüğümüz kara düşler.

Artık işte şurama geldi,
Olumsuzluklardan,yalanlardan bıktım,usandım.
Alın gidin bilinmeyenleri yöremden,
Neden hep hikâyeler böyle kötü bitiyor?
Hani eski yaşadığımız altın çağlar?
Artık karıncaların kıvrak türkülerinden utanıyorum,
Artık işte şurama geldi.

Yeniden başlasak diyorum,
Ayrılıkları,ağlayık şarkıları kaldırsak,
Geniş bir mavide alabildiğine,
Sürüp gitsek atlarımızı dolu dizgin,
Bilenmiş bütün bıçakları kırıp kırıp atsak,
Ve yeniden başlasak diyorum