Aydın/gözünaydın

Hatırlarımrım ; yuttuğum ilk sahne tozu ve amatör çıkışlarım
İlk şairlik ateşi gönlüme senle düştü; bu büyüyü sen tattırdın,
Kendimi şiirlerle, efsane ,öykülerle sana kavuşmuş saydım
Aydın ! İçimde sana benzer bir yerde ışıl ışıl sen varsın...

Gözümde tüter:Şahlanan Efen, zeybeğin, kızın- kızanın
İçimden uçup dağlarında ,ovalarında, yaylalarında
Tarihi okumak isteği dolaştı; dağ dağ ,damar damar
İlmek ilmek, mısra mısra yine senin dokuduğun , yazdığın...

Benim ellerim;- tarlana tohum ekemeyen ellerim-
En güzel şiirlerini yakaladı sevgiye dair;
hem demez miyiz tanıdıklara komşulara sabahın ilk ışıklarında :
GÜN /AYDIN !

Bu gün bir kez daha bayıldım sana Aydın !
Aydın !... Ne güzel bir ismin var !
Kırlarından ,papatya toplamadan ,
mis kokulu bazlamandan bir kez daha yemeden bırakıp gitmek zor
Adın gibi aydınlık günler daima seninle, bizimle olsun...
Her semtine İzmir'den selamlar olsun !
GÖZÜN/AYDIN bu şiir sana
benden bir armağan olsun !