Ayın Limon Kuşları

Altın ışıklar ruhun berrak aynasında sırlar fısıldar şimdi 

Bir şairin gözyaşında, tüy kadar hafif ışık yansımaları uçar

Karanlık düşlerde sesler cam kırığı gibi çırpınır yine.

Erimekte olan saatlerin gölgesinde, mor bir kahkaha.

Ruhunun gizli bahçesinde fısıltıları, halesiyle uçuşan münezzeh bir küre

Öte âlemin nefesi, bu sır perdesinde aydınlanır şimdi.

Gümüşi ayın solgun ışığında, kanatlarında bir tutam gün doğumu taşıyan limon kuşları,

Belirsizliğin kara toprağından filizlenen, kalpte inançla yeşeren sonsuz umut...

Muaazzam bir boşluk...

Her şey bir parıltı, ne muhteşem bir tezahür!

Belki de gerçek, bu hayal

Hiçliğin ortasında, varlığın sesi yükselir limon kuşlarıyla,

Bir şarkının coşkulu aralığında 

aydınlığın dili.