Aylardan Haziransa
gözünü sevdiğim, ocağına düştüğüm
ey ucu-bucağı belirsiz öfke
ey tanrıça ve yangın
her kim ise karanfile su veren
ikizidir tanrı'nın
varsayalım: her sözü bir tırtıl gaspediyor
varsayalım: yarasalar sürtünüyor ömrüme
ama beri yandan da haziransa aylardan
feriştahı gelse kâr etmez artık
gangsterler günü rehin alamaz
göle tutarım yüzümü ayna yerine
sağ yanım: usul yağmur
sol yanım: deli rüzgâr
kuşları sevmeye kalkışsam
çocuklar alınacak, biliyorum
çocukları sevmeye kalkışsam
bu sefer kuşlar
yepisyeni her gülüşüm gayretle eskitilir
bu şehrin kösnümüş akşamlarında
çapraşık duygularla gamlanır kalbim
mağdur olmak kalır bana
mağrur adamlara karşı
kanaya kanaya
diyesim şudur:
aylardan haziransa elden ne gelir
o usul yağmurla bir yetinirim
o deli rüzgârla pür yekinirim
sağrısından kurşunlanmış atlar gibiyken
(*): Şiirli Çıkın, Haziran 2012, Sayı 26
Mavi Dergi, Ağustos 2012, Sayı 5
Eksik Kırlangıç, Nisan 2014
Gün rehin alınmaz elbet; hele de mevsim yaza dönerken. Kısalan gecelerin mağrur duruşu daha bir mağdur etmese sesleri. Kaleminiz daim olsun güzel şiirdi.
"Her kim ise karanfile su veren ikizidir tanri' nın..."takıldım bir haziran ayında bu dizelere..ellerinize sağlık